ANTONIO SAURA (1930-1998)

‘Yedi Büyük Günah – Oburluk’ , litografi, imzalı, 1994 tarihli. Arkası sergi etiketli.
75 x 56 cm
Provenans : Ankara’da bir ailenin sanat koleksiyonundan

Tam adı Antonio Saura Atares olan İspanyol sanatçı, İkinci Dünya Savaşı sonrasında, 1950’li yılların İspanya’sında resim çalışmaları ve yazdıklarıyla ön plana çıkmış, eserleriyle kendisinden sonraki birkaç kuşağı da etkilemiştir. Resim ve çalışmalarına, 1947 yılında geçirdiği tüberküloz hastalığı sırasında Madrid’de başlamıştır. İlk çalışmaları, çoğunlukla hayali manzaralardan oluşan çizimlerdir. Sanatçı bu dönemde Hans Arp ve Yves Tanguy’dan etkilendiğini belirtir. 1952, 1954-1955 yıllarında Paris’te yaşayan Saura, burada Benjamin Péret ile tanışarak Sürrealist ressamlarla ilişki kurmuş, ancak kısa süre sonra onlardan uzaklaşmıştır. Daha sonra, ressam Simon Hantaï ile çalışmaya başlamıştır. Bu dönemde kazıma tekniğini kullanarak organik, rastlantısal bir tasarımla çok renkli soyut bir resim türü yaratmıştır. Kadın bedeninin veya insan figürünün arkeotipleri haline gelecek olan formların çalışmalarındaki ilk görünümleri 1950'lerin ortalarında gerçekleşir. 1956'dan itibaren Saura, hem tuval hem de kağıt üzerine yaptığı kadınlar, çıplaklar, otoportreler, kefenler ve çarmıha gerilmeler gibi konuları içeren eserlerini kayıt altına almıştır. 1957'de Madrid'de El Paso Group'u kurarak 1960'taki dağılımına kadar grubun direktörlüğünü yapmıştır. 1950’li yıllarda Paris'teki ilk kişisel sergisini Rodolphe Stadler Galerisi'nde açan Saura, burada hayatı boyunca düzenli olarak sergiler açmayı sürdürmüştür. Stadler, onu dönemin ünlü galericileri ve koleksiyonerleri olan Münih'teki Otto van de Loo ve New York'taki Pierre Matisse ile tanıştırmıştır. Sanatçının bu galerilerde sergilenen eserleri, sergi sonrası önemli müzeler tarafından toplanmıştır. Bu yıllarda paletini siyah, gri ve kahverengi ile sınırlandıran Saura, kendi kuşağının eğilimlerinden bağımsız, kişisel bir tarz ortaya koymuştur. Çalışmaları Velázquez ve Goya geleneğini takip etmektedir. 1950'li ve 1960'lı yıllarda, Velázquez'in Prado Müzesi’ndeki 1632 tarihli kompozisyonunu anımsatan bir çarmıha gerilme sahnesinin bir dizi resmini yapmıştır.
1960 yılında Saura, insan figürünü, karakterleri ve çarmıha gerilmeleri temsil eden heykeller üretmeye başlamıştır. 1967'de kalıcı olarak Paris'e yerleşen sanatçı, Francisco Franko yönetimindeki İspanya'ya karşı muhalefete katılmıştır. Fransa'da siyaset, estetik ve sanatsal yaratım alanlarında çok sayıda tartışma ve münazaraya katılan ressam, bu yıllarda resim alanında da kendisini çok geliştirmiştir. Femmefauteuil (Kadın Koltuğu), The Goya’s Dog (El Perro de Goya-Goya’nın Köpeği) ve bugün Tate Müzesi’nde bulunan ‘ Imaginary Portrait of Goya’ (Goya’nın Hayali Portresi) sanatçının 1960’ların sonu-1970’lerin başında gerçekleştirdiği en önemli eserleridir.
1970’lerin başından itibaren, malzeme olarak tuval yerine kağıdı tercih etmiştir. 1977 yılında, Paris'teki Rodolphe Stadler Galerisi'nde Rolf Lauter ile tanışması ömrünün sonuna kadar sürecek bir dostluğun ve sanatsal işbirliğinin başlangıcı olmuştur. 1979 yılında, Galerie de Margarete Lauter Mannheim'da Lauter ile birlikte ilk büyük retrospektif sergisini açmıştır. 1977 yılından itibaren yazılarını yayınlamaya başlayan Saura, yaşamının son yıllarında film yönetmeni olan kardeşi Carlos Saura’nın yönlendirmesiyle tiyatro, bale ve opera için çeşitli sahne tasarımları yapmıştır.
https://www.artnet.com/artists/antonio-saura/

https://www.moma.org/artists/5181

https://en.wikipedia.org/wiki/Antonio_Saura

https://www.guggenheim.org/artwork/artist/antonio-saura

http://www.antoniosaura.org/en/his-life-biography

https://www.tate.org.uk/art/artworks/saura-imaginary-portrait-of-goya-t00866